Σε δημιουργικό κρεσέντο ο μαέστρος!

εδώ, ο μαέστρος σε προσυγκέντρωση για την παρακολούθηση συναυλίας του

 Μάλλον η επίσκεψη στο Βόλο εκτίναξε σε δυσθεώρητα ύψη τη δημιουργικότητα του Πάνου Βήχου. Μετά την απόφαση για συμπαραγωγή ταινίας με τον αδερφό του Θεόδωρο Αγγελόπουλο-Βήχο, το νέο του δημιούργημα , που μας κρατούσε για έκπληξη , μας συγκλόνισε. Είναι μια διασκευή του γνωστού "Κεμάλ" του Μάνου Χατζιδάκι, και θα συνοδεύεται από χορωδία ιρανών μεταναστών. Επίσημα θα παρουσιαστεί στην επόμενη προεκλογική συγκέντρωση στην ταράτσα του σπιτιού του Σάββα Μιχαήλ.
Οι στίχοι :

Στης καταστολής τα μέρη μια φορά κι εναν καιρό ήταν άδειο το τεφτέρι μες το περιπολικό. Περιμέναν να γεμίσει για να 'ρθουν προαγωγές κι έτσι κάναν όλη μέρα έλεγχους, προσαγωγές. Τριγυρνούσαν χέρι-χέρι μες στους δρόμους του κακού, κηνυγούσανε τ' αστέρι του σερίφη του χωριού. Κυνηγούσαν και χτυπούσαν "ξένους" και διαδηλωτές την πατρίδα για να σώσουν απ' τις εθνικές πληγές. Μα μια μέρα πριν το βράδυ, πιο μετά απ' το πρωί, πήγανε να κάνουν βάρδια σε πορεία αναρχική. Και πηγαίναν και βαδίζαν στους ανάρχες συνοδειά, τι θα πάθουν δε γνωρίζαν λίγο κάτω στη γωνιά. Πέντε-δέκα παλληκάρια μες στα μαύρα τους ντυμέ- με μπουκάλια και λοστάρια τους την είχανε στημέ- Κι όπως δεν το περιμέναν σα φανήκαν στη γωνιά, τους την πέσαν, τους λιανίσαν και ξεφύγαν μια χαρά. Μες στην κλούβα τους οι μπάτσοι σε καπνούς και σε βρισιές, με τη μοίρα τους τα βάζουν κι είναι πια για να τους κλαις. Βλέπουν έναν μετανάστη που κοιμόταν στα σκαλιά και κρυφά ονειρευόταν της Βαγδάτης τα στενά. Με το ζόρι, με το ξύλο, τον μαζέψαν σηκωτό, στο κελί να τον κρατήσουν για του κόσμου το καλό. Βρήκαν μια κατηγορία του φορτώσανε δυο-τρεις, τον κλειδώσαν με τη βία και για χρόνους δεκατρεις. Κανενός ο Αμπντούλ δε λείπει σε καμμία γειτονιά, στ' όνειρό του βλέπει πάλι της Βαγδάτης τα στενά. Καληνύχτα Αμπντούλ, αυτός ο κόσμος δεν ψηφίζει ε.ε.κ.